Με αφορμή των πρόσφατων εκθέσεων που έλαβαν μέρος στην πόλη μας και έχοντας την τιμή να συμμετάσχω ως εκθέτης, μου ήρθε η ιδέα να αφιερώσω ένα άρθρο μιλώντας για κάποιες κατηγορίες ανθρώπων που συνάντησα και επικοινώνησα..
Μη χάνοντας χρόνο επικοινώνησα με τον φίλο Θωμά για να του μοιραστώ την ιδέα για το άρθρο. Αφού γελούσαμε μισή ώρα αναπολώντας τις στιγμές απείρου κάλλους που ζήσαμε συμφωνήσαμε ότι θα ήταν άδικο να μη τις μοιραστούμε και με εσάς… Πάμε λοιπόν να γνωρίσουμε πέντε κατηγορίες ανθρώπων που θα συναντήσουμε σε μια έκθεση κρασιού..
1. Ο Ξερόλας
Ναι, το ξέρω… σας πάω κατευθείαν στα βαθιά αλλά δεν μπορούσα να περιμένω άλλες 4 κατηγορίες μέχρι να τον αναφέρω! Τον Ξερόλα θα τον καταλάβεις από το τέλειο ντύσιμο με το οποίο θα σκάσει μύτη στην έκθεση. Συνήθως φοράει κοστούμι ή τζιν με ζιβάγκο μπλούζα και σακάκι. Θα μπει στον χώρο με ύφος χιλίων καρδιναλίων, χαιρετώντας κυριολεκτικά τους πάντες, ακόμη και αν δεν τους ξέρει. Ο ίδιος δηλώνει “σύμβουλος οίνου” και κάτοχος w.s.p.c συνήθως μέχρι level 3.
Θα τον δεις να περιφέρεται από πάγκο σε πάγκο, κάνοντας συνεχώς ερωτήσεις στους εκθέτες, πολλές από τις οποίες είναι τόσο εξειδικευμένες που οι ίδιοι οι παραγωγοί μένουν άφωνοι κάνοντας σκέψεις ότι τον πνίγουν μέσα στο πτυελοδοχείο. Αν ακούσεις φράσεις όπως “Μπορώ να αντιληφθώ τις νότες δρυός στο μπουκέτο αυτού του Chardonnay” ή “Αυτό το Merlot έχει μια μακρά και πολύπλοκη επίγευση με υπόνοιες μύρτιλου και σοκολάτας”, τότε σίγουρα έχεις πέσει του.
Το πρόβλημα είναι πως δεν θα σε αφήσει να απολαύσεις το κρασί σου με ηρεμία, καθώς θα επιμένει να σου αναλύει (χωρίς κάν να τον ρωτήσεις) το pH του χώματος στον αμπελώνα από τον οποίο προέρχεται το κρασί που πίνεις. Αν βρεις τον εαυτό σου να κουνά καταφατικά το κεφάλι, προσπαθώντας να κρατήσεις τα μάτια σου ανοιχτά από την ανία, ενώ ο Ξερόλας συνεχίζει ακατάπαυστα να σου σπάει τα αρχ*****, μην ανησυχείς… δεν είσαι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που το παθαίνει!
2. Ο Στρατηγός.
Τον Στρατηγό θα τον καταλάβεις από το τεράστιο backpack στην πλάτη, το σημειωματάριο στα χέρια και όλα τα δωρεάν περιοδικά που μπορεί να μοιράσουν στην έκθεση. Συνήθως μπαίνει αγχωμένος γιατί “δεν θα προλάβει,” άσχετα που περιμένει με αντίσκηνο από το προηγούμενο βράδυ. Θα διαβάζει μια ώρα για το ποια οινοποιεία συμμετέχουν για να δει από πού θα ξεκινήσει. Ο τύπος έχει σχέδιο μάχης. Έχει χαρτογραφήσει την έκθεση και ξέρει ακριβώς σε ποια σημεία πρέπει να σταματήσει και για πόση ώρα. Κάθε γουλιά κρασιού που δοκιμάζει καταγράφεται σχολαστικά στο σημειωματάριό του, μαζί με σχόλια για τη γεύση, το άρωμα, και τον αλκοολικό βαθμό, την οξύτητα, την επίγευση και το ζώδιο του οινοποιού. Οι εκθέτες πολλές φορές τον κοιτάζουν με θαυμασμό και λίγο φόβο, κυρίως για τις 10.000 ερωτήσεις που θέλει να τους κάνει.
Παρά το στρατιωτικό του στυλ, ο Στρατηγός είναι βαθιά παθιασμένος με το κρασί. Ζει για αυτές τις στιγμές και τον ενθουσιασμό της ανακάλυψης νέων ετικετών και οινοποιείων. Αν καταφέρεις να τον πιάσεις σε μια σπάνια στιγμή χαλάρωσης, μπορεί να σου δώσει πολύτιμες συμβουλές και να σε κατευθύνει στα κρυφά διαμάντια της έκθεσης.
3. Ο Σουρόβλακας
Ο Σουροβλάκας είναι απαραίτητο στοιχείο κάθε έκθεσης κρασιού. Επίσης, μπορεί να τον δεις και σε ομάδες (κυρίως φοιτητές) που απλά ήρθαν για να πιούν τζάμπα. Θα τον καταλάβεις εύκολα από τον τρόπο που πιάνει το ποτήρι, λες και είναι κούπα μπύρας, και από τις αξέχαστες ατάκες του τύπου: “Βάλε λίγο ακόμα” ή “Ποιο είναι το πιο ακριβό κρασί;”
Ο Σουροβλάκας δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τη γευσιγνωσία ή την εκτίμηση των αρωμάτων και της γεύσης. Έχει έρθει με έναν και μόνο στόχο: να πιει όσο περισσότερο μπορεί, χωρίς να ξοδέψει φράγκο. Θα τον δεις να τριγυρίζει από πάγκο σε πάγκο κυρίως μόνος γιατί η παρέα του τον έχει χάσει, ψάχνοντας τα καλύτερα κεράσματα. Αυτός ο τύπος κρατάει το ποτήρι σαν να είναι κούπα και κάθε φορά που δοκιμάζει ένα κρασί, αναστενάζει με ευχαρίστηση, χωρίς να έχει ιδέα τι πίνει. Ο Σουροβλάκας μπορεί να γίνει λίγο ενοχλητικός για τους σοβαρούς οινόφιλους, αλλά είναι πηγή άφθονου γέλιου για τους υπόλοιπους. Στο τέλος της ημέρας, συνήθως είναι αυτός που φεύγει πρώτος (ή τον φεύγουν) λόγω υπερβολικής κατανάλωσης κρασιού και άλλων αποσταγμάτων..
4. Ο Λαδέμπορας
Η πιο cult φιγούρα αυτού του άρθρου. Ένας τύπος που συναντάμε συνήθως στις πιο μεγάλες εκθέσεις γιατί μόνο αυτές ξέρει! Ο Λαδέμπορας είναι συνήθως 50 – 60 ετών. Θα τον καταλάβεις από το παλιό γκρι κοστούμι με μακρύ σακάκι και ανοιχτό πουκάμισο, την Mercedes με τα τετράγωνα φανάρια, και το μαλλί με μια υπόνοια μπούκλας, αλειμμένο με ένα κιλό τζέλ 888.
Συνήθως είναι ιδιοκτήτης συνοικιακής κάβας, την οποία σε λίγο καιρό θα αναλάβει ο γιος του. Ο τύπος αυτός αντιμετωπίζει το κρασί απλά σαν προϊόν. Γυρίζει όλη την έκθεση κάνοντας ερωτήσεις του τύπου “Ποιο είναι το πιο φτηνό κρασί που έχεις;” ή “Αν σου πάρω 20 κιβώτια, πόσο θα μου το αφήσεις;” και άλλα τέτοια. Το μόνο που τον νοιάζει είναι να βρει τη μεγαλύτερη ευκαιρία για να γεμίσει τα ράφια της κάβας του κάνοντας παζάρια σαν να αγοράζει λαχανικά στη λαϊκή. Αν τον ρωτήσεις για την ποιότητα του κρασιού, θα σου απαντήσει με κάτι του στυλ “Το κρασί είναι κρασί, φίλε μου, αρκεί να πίνεται!”
Αφού και άν καταφέρει να κλείσει κάποια συμφωνία θα περάσει όλη την υπόλοιπη μέρα στην καντίνα έξω από την έκθεση τρώγοντας “βρώμικα” και πίνοντας amstel… Τώρα που το ξανασκέφτομαι ίσως αυτός να ήταν ο λόγος που ήρθε…
5. Τα Πιτσουνάκια
Τα πιτσουνάκια είναι πολύ εύκολο να τα αναγνωρίσεις.. μιλάω φυσικά για τα ζευγάρια που έρχονται στις εκθέσεις κρασιού. Θα μπούνε αγκαλιά, θα κόψουν είσοδο αγκαλιά, θα περπατάνε αγκαλιά, θα δοκιμάζουν αγκαλιά. Αν έχεις την χαρά να τους εξυπηρετήσεις θα σου δώσουν σίγουρα το κινητό για να τους βγάλεις 50 φωτογραφίες και σίγουρα η κοπέλα θα σου πει “έχεις ροζέ ημίγλυκο? Δεν μπορώ τα ξηρά” και ας μιλούσες εσύ σα μαλάκας μια ώρα για το πόσο ωραίο βγήκε το Chardonnay βαρέλι.
